Juni 2015: Disneyland, Frankrijk, Spanje, Andorra.
Dag 1, vrijdag 12 juni: Veenendaal – Disneyland Paris, 514 Km.
Vanmorgen om 07.00 uur vetrokken naar het befaamde park, net ten oosten van Parijs. De kinderen en kleinkinderen zijn een uur later vertrokken en we hebben elkaar getroffen op de parking Nazareth, net na Gent. Wij hadden de koffie klaar en er werd gretig gebruik van gemaakt.
Na een pauze van een uur vertrokken de kinderen eerst met de personenauto’s, terwijl wij Aimy, Daan en Mika meenamen. Zij hebben in de camper een film kunnen kijken. Na het inchecken op de David Crockett Ranche hebben we genoten van het buffet diner in de Davy Crockett Taverne. Beslist niet slecht en genoeg keuze. Vervolgens naar Disneyland vertrokken en de avond daar doorgebracht.
Dag 2, zaterdag 13 juni: Disneyland Paris. 0 Km.
Deze dag doorgebracht in Disneyland Paris. Om 17.30 uur de parade kunnen kijken en net op tijd in het restaurant Garden Place voor het diner. Een nog uitgebreider buffet waar iedereen van genoot. ’s Avonds gezellig bij het huisje, tja eigenlijk een hele grote stacaravan, door gebracht.
Dag 3, zondag 14 juni: Disneyland Paris - Prémery. 238 Km.
Nadat we de huisjes hadden opgeruimd en afscheid van de kinderen hadden genomen (zij blijven nog enkele uren in Disneyland) zijn we naar Prémery vertrokken. Een mooie route via de Route National en diverse D-wegen. Op de stadscamping municipal Prémery “Les Prés de La Ville” >>> zochten we plekje. Nog voor de luifel uit kon worden gezet barstte het eerste onweer los. Was best verfrissend na twee vrij warme en vermoeiende dag! De camping op zich was niets mis mee. Vriendelijke prijs voor alle service en schoon sanitair.
Dag 4, maandag 15 juni: Prémery – Saint Paulien. 304 Km.
Het zou deze dag blijven regenen, dus besloten we verder te reizen. Geen geocache in de buurt die ons ook nog op kon houden. We kwamen terecht op camping La Rochelambert >>> aan de rand van het kleine dorpje. Een uitstekende camping met plaatsen voor ons aan de kleine kant, maar de kwaliteit deed dat snel vergeten. Het was echter wel te merken dat het seizoen in Frankrijk nog moest beginnen. Het water in het zwembad was te koud om een duik te nemen. Uitstekend sanitair, het restaurant konden we nog niet beoordelen omdat deze nog gesloten was. Ook hier weer geen geocache in de omgeving. Wel een prachtig riviertje in het dal en voor de dappersten onder ons een heus traject door de bomen.
Dag 5, dinsdag 16 juni: Saint Paulien – Vic la Gardiole: 265 Km.
We hadden een dagje langer in Saint Paulien willen blijven, maar ook werd het weer slecht. We besloten verder naar het zuiden te gaan, naar de Middellandse zee. Waar wisten we niet precies. Het werd een prachtige rit door de Ardeche, maar nog steeds regelmatig regen.
We hadden een camping vooraf uitgezocht, ware het niet dat Paul de coördinaten verkeerd had ingegeven en we ergens ten oosten van Montpellier uitkwamen. Terwijl het westelijker moest liggen. Helaas konden we het adres niet meer terug vinden en zijn op de bonnefooi verder gegaan.
Aan de doorgaande weg richting Spanje troffen we camping Altea bij Vic La Gardiole/Mireval >>>. We besloten daar te stoppen en een dag te blijven. Het weer was ondertussen sterk verbeterd en de Middellandse zee me de Golf van Nice was op fietsafstand.
We hebben ons geïnstalleerd en zijn verder op de camping gebleven, waarbij we bij de snacktent iets gegeten hebben. Geen hoogstandje.
Dag 6, woensdag 17 juni: Vic la Gardiole - Vic la Gardiole. 0 Km.
Deze dag hebben we de fietsen voor het eerst gebruikt. Na rustig te hebben ontbeten zijn we naar Fortignan-Plage gefietst. Maar niet nadat we eerst het schilderachtige dorp Vic la Gardiole hadden bezocht. In een kerk uit de 13e eeuw vonden we een geocache. Natuurlijk ook de kerk bezocht en je kon gewoon de ouderdom ruiken. Op de markt geweest, wel met 5 kramen. Op de terugweg nogmaals naar de markt, waar Rita toch nog een korte broek kocht.
De fietstocht voerde ons langs een soort uiterwaarden van de Middellandse zee en over een kanaal dat daar dwars doorheen liep. Van de Rhône naar de zeehaven Séte. Wonderbaarlijk mooi.
In Fortignan-Plage zin we in zee gaan pootje baden en genoten van het zeer fraaie weer. N een klein restaurantje nog een tosti genomen en een lekkere bak koffie.
In de middaguren zijn we naar Mireval gefietst om dat dorpje ook van dichtbij te bekijken. Niet echt bijzonder, maar wat wel opviel was het politiebureau. In een prachtig oud pand, dat alleen maar met vervoer tot 2 meter breed te bereiken was. Ik denk niet dat daar veel mensen met de grote arrestantenwagen worden opgehaald. Daar tevens de tweede geocache van deze dag gelogd.
Dag 7, donderdag 18 juni: Vic la Gardiole – Le Boulou. 190 Km.
Vandaag was het de bedoeling om in één keer naar Platje d’Aro in Spanje te gaan. Een rit van over 300 kilometer via de Route National. Dat is niet gelukt. Er stond een dusdanige stormachtige wind, dat de camper zoveel klappen kreeg en Paul daardoor constant aan het corrigeren was. Desondanks was het weer prachtig. 30 graden Celsius. Onderweg een bebaarde man gespot die lopend met een ezelkar (wel een ezel daarvoor) onderweg naar Afrika was. Grappig gezicht.
Verder viel ons langs deze route de vele jonge bermtoeristen op. Allemaal jongere vrouwen met stoeltjes en waren schaars gekleed. Het leek de weg van grens Duitsland naar Tsjechië wel, merkte Rita op. Daar lijken ze alleen op een lift naar het zwembad te wachten, lol!
We zijn spontaan in rond Le Boulou een camping gaan zoeken. De eerste was nog gesloten, de camperplaats was erg schuin en een gewone parkeerplaats met gasten die ons gewoon wegkeken.
Op een rotonde zag Rita ineens een bordje van een camping met 3 sterren. Het rondje compleet gemaakt en in gecheckt op camping “les Oliviers” >>> . Prijs was normaal en hier waren wel gasten. We konden kiezen waar we de camper neer zouden zetten en dat kon eigenlijk niet missen. Bij een olijfboom en een pijnboom!
Rita heeft wat te eten gemaakt en we hebben verder rust genomen. Morgen door naar Platje d’Aro.
Dag 8, vrijdag 19 juni: Le Boulou – Platja d’Aro. 124 Km.
Na een goede nachtrust en ontbijt zijn we door de Pyreneeën Spanje ingetrokken. We kozen de route via de N11, maar deze ging op een zeker moment over in een tolweg. Geen keus en verder gegaan. Toen we van de tolweg afgingen en ons kaartje in de automaat deden ging de slagboom zonder meer open. We hoefde niets te betalen.
In Platja d’Aro kozen we voor de nieuwe camperplaats op een paar honderd meter van het centrum >>>. Gratis, maar zonder enige voorzieningen. Een wat kale plaats waar je zelfs niet buiten kan zitten. Wel volledig bezet, maar om het 32 graden binnen te zitten? Nee dus. We hebben de fietsen gepakt en zijn het centrum ingereden. Om een uur of 13.00 een terrasje gepakt en prima gegeten.
Daarna het strand bezocht. Een soort kiezel – zandstrand waarop de voetzolen automatisch masseer. Het strand en de zee liepen echter gelijk erg stijl af en we hebben daarom maar pootje gebaad.
Na bij de supermarkt enkele boodschappen te hebben opgepakt en naar de camper te hebben gebracht, zijn we bij dezelfde eettent een heerlijk “ijsje” gegeten. Nog even rond gefietst en in de camper wat te hebben gelezen en dit verslag bijgewerkt, zelf een paar heerlijke eigen hotdogs gemaakt.
In de avonduren het park net achter de camperplaats bezocht en daarna een borrel en naar bed.
Morgen door naar Matáro, camping Barcelona. Daar hebben we in 2014 een paar dagen een huisje gehuurd.
Dag 9, zaterdag 20 juni: Platja d’Aro - Matáro. 78 Km.
Camping Barcelona >>> in Matáro was onveranderd. Omdat we geen Asci meer hebben, kregen we korting op de ANWB kaart. We besloten hier enkele dagen door te brengen met bezoeken aan het zwembad, de stad Matáro en het strand van Matáro.
Dag 10, zondag 21 juni: Matáro - Matáro. 0 Km.
Geluierd en naar de stad.
Dag 11, maandag 22 juni: Matáro - Matáro. 0 Km.
Geluierd en naar het strand.
Dag 12, dinsdag 22 juni: Matáro – Canillo (And). 231 Km.
Vanaf de zonnige Spaanse kust van Matáro zijn we dwars door Catalonië naar Andorra gereden. Onderweg ging het lang goed, maar in de hoofdstad Andorra La Vella kwam de regen met bakken uit de hemel. Complete rivieren op de wegen! Komen we bij onze bestemming, camping Santa Creu >>> in Canillo, wordt het gelijk droog en best wel aardig weer. Morgen wordt zon en 24 graden verwacht. Daar kijken we echt naar uit.
Dag 13, woensdag 22 juni: Canillo – Canillo. 0 Km.
Deze dag hebben we in Andorra doorgebracht. De nachten waren fris, zo’n 8 graden en overdag in de zon 20 en buiten de zon slechts 14 graden. Het stadje hebben we te voet verkend en ontdekte daarbij nog 3 campings. Verder vooral outlet winkels, waar Paul eindelijk een nieuwe (wel passende!) korte broek kon kopen.
In de middag zijn we het stadje zelf ingegaan, dat wil zeggen de berg omhoog (25%) gelopen naar een zeer oude kerk. Ondanks het feit dat deze ergens uit de 12e eeuw stamde, bleken eronder ook nog restanten van een nog oudere kerk te liggen. Dankzij glasplaten in de vloer zijn die voor de lefhebbers zichtbaar gemaakt.
Onderweg naar beneden kwamen de dreigende wolken opzetten, die hun belofte na kwamen: regen.
Later door de regen naar een kleine bar-creperie gegaan en daar een hapje gegeten.
Toen het ’s avonds droog was heeft Paul nog een geocache gelogd. Deze lag slechts 85 meter bij de camper vandaan. Het daadwerkelijk vinden een met losse stenen opgebouwde muur van een mini-kerkje was wat lastiger.
Dag 14, donderdag 23 juni: Canillo – Calmont (fr). 138 Km.
Het werd een dag van een prachtige en unieke rit, dwars door de hoge Pyreneeën. We kozen ervoor om niet door de tunnel te gaan, maar over de ruim 2400 meter hoge Pas de La Casa.
Dit bleek een uitstekende keuze, wat een mooie route. Veel klimmen om aan de top tussen de koeien op de openbare weg te staan. Vervolgens dalen en in een hoog bergstadje inkopen gedaan. Daar van uit Frankrijk in en bij de grens mochten we weer zonder meer doorrijden. Andorra heeft immers niets met Schengen van doen en kent daardoor ook de ouderwetse grenscontroles.
Het rijden door de bergen vergt wel veel concentratie, zodat we deze dag niet te ver zijn gegaan.
We zochten en vonden onze rust op de zeer gastvrije minicamping Le Mercier >>> in Calmont.
Ook daar weer heerlijk gezwommen en gegeten.
Dag 15, vrijdag 24 juni: Calmont – Toulouse – Bergerac. 235 Km.
Na rustig te hebben ontbeten en afscheid van onze gastvrouw te hebben genomen zijn we naar Toulouse vertrokken. De sluitklep van de afvalwatertank lekte en in die stad zat een grotere camperzaak. Daar een nieuwe klep aangeschaft.
Via de smalle binnen door wegen waar TomTom ons doorheen stuurde, kwamen bij een oud mooi kasteel terecht. Stoppen natuurlijk en het kasteel bezoeken. Helaas, gesloten dus. De lange middagpauze zoals de Fransen die kennen.
Vervolgens verder naar Bergerac, camping La Pelouse >>> aan de rivier Dordogne. Deze camping ligt aan de rand van de oude stad. In de avonduren zijn we de stad gaan bezoeken. Dat viel helaas tegen. Op de terrasjes na uitgestorven. Natuurlijk nog wel even het beeld van Cyreno de Bergerac begroet.
Dag 16, zaterdag 25 juni: Bergerac – Beaumont. 53 Km.
In de ochtenduren hebben we eerst een geocache gedaan, alvorens de Inter-Marché op te zoeken om wat inkopen te doen. Dat ter plaatse afgesloten met een flink lunchbroodje.
De rit werd vervolgd naar Beaumont, waar we op familieboek zijn gegaan.
We werden verrast met een heerlijk zelfgemaakt diner en de vanzelfsprekende gezelligheid.
Dag 17, zondag 26 juni: Beaumont – Beaumont. 0 Km.
Deze dag werden we getrakteerd op een prachtige rit door de Dordogne. We kwamen gebouwen en landerijen te zien die normale toeristen hooguit bij toeval zouden zien. Hoogtepunt was een Abdij nabij Beaumont du Perigord.
’s Avonds een prima BBQ met zelfgemaakte spareribs.
Dag 18, maandag 27 juni: Beaumont – Saint-Jean-d’Angely. 223 Km.
We vertrokken in de richting van de Golf van Biskaje. We wisten wel dat dit voor een enkele rit te ver zou zijn en we belandde in Saint-Jean-d’Angely. Van veraf te zien dat dit een mooi oud stadje moest zijn. Dat klopte wel, maar ook hier was alles weer gesloten. Behalve een supermarktje. We hebben daar een luxe ijsje gekocht en gevraagd of er een camping in de buurt was.
Die was er. Een gemeentelijk camping aan de rand van de stad, 3 sterren camping Val de Boutonne >>>.
Bij het inchecken een heel verhaal is slecht Engels, waarbij werd verteld dat het zwembad alleen in “Speedo” badkleding mocht worden benut. We gingen er dus van uit, gewone badkleding dus. Contant betaald, maar geen bonnetje gekregen?
Het was erg warm en we gingen inderdaad een duik nemen. Binnen enkele minuten een zeer boze campingbeheerder. Ik had een zwemboek met korte pijpen aan en dat mocht niet! Alleen Spido, waarmee naar later bleek hij bedoelde strak aangesloten badkleding. Via de camera die bij het zwembadje hing had hij dat gezien. Een misverstand dus, maar daar wilde hij niets van weten, ook niet van mijn excuses! Hij ging tekeer als een Duitser in WO2 die een klein kind bestrafte. Wat een onbeschoftheid.
Eigenlijk wilde Paul gelijk vertrekken, maar de vermoeidheid door de hitte heeft ons doen besluiten toch 1 nacht op deze (best wel mooie) camping te blijven.
Dag 19, dinsdag 28 juni: Saint-Jean-d’Angely - Dourdan. 555 Km.
We waren het zeer warme weer een beetje zat! Bovendien was de ervaring van gisteren met die beheerder ons geen van beide in de koude kleren gaan zitten. We besloten daarom zo snel mogelijk richting Zeeland te gaan, daar was de temperatuur goed! Via de tolweg naar het noorden tot op de hoogte van Parijs. We hebben bij de Mac Donald gestopt en via Wifi camping Les Petits Prés >>> in Dourdan gevonden.
Op 45 kilometer van Parijs troffen we een betaalbare camping (er zijn maar zeer weinig campings en/of camperplaatsen in de omgeving van Parijs), waar we ook nog eens zeer vriendelijk werden ontvangen. De juiste tegenhanger voor de eerdere ervaring.
Wij kunnen deze camping van harte aan bevelen voor die op doorreis zijn naar het zuiden of juist op de terugreis zijn. De camping is wat ouder en het sanitair wat gedateerd, maar schoon en helder.
Dag 20, woensdag 29 juni. Dourdan - Eeklo. 376 Km.
Na een goede nachtrust en een hartelijk afscheid verder naar het noorden. Het zou weer een zeer warme dag worden. Omdat de gekozen bestemming in Zeeland te ver zou zijn, werd de volgende stop het Belgische Eeklo. De camperplaats aan de jachthaven >>>. Hoe zou het daar tegenwoordig zijn?
Dat werd een kleine verrassing. Nu een nieuwe uitbaatster van het restaurant is en bovendien ook nog eens een goedlachse en vriendelijke camperplaats beheerder is deze cp duidelijk op de weg terug naar een goede kwaliteit. Alleen de stroom per dag is (nog?) veel te duur.
Zoals gezegd: het was heet die dag! 38 graden celsius. In de camper nog eens een aantal graden warmer. Rita werd er gewoon ziek van en kon haar eten niet meer binnen houden.
Maar, Eeklo staat bij ons weer goed aangeschreven.
Dag 21. Donderdag 30 juni. Eeklo - Colijnsplaat. 153 Km.
Een rustige rit via de Scheldetunnel naar eerst Vlissingen. In deze stad hebben we even wat boodschappen gedaan en een lekkere kop koffie met aardbeien soes bij Bakker Bart genuttigd. Rita ging nog even winkels kijken en kocht toch maar een nieuw shirtje. Koopje overigens, daar houdt ze van.
Vervolgens door naar Aagtekerke waar we camping De Westhoek met camperplaatsen bezochten. Dat bleek toch niets voor ons te zijn, veel te saai en veel te duur! De beslissing was snel genomen, door naar Colijnsplaat, de vertrouwde minicamping Klaverwijk >>>. Daar werden we hartelijk begroet door boer Adriaan en later door zijn vrouw July.
We zijn daar de dag gebleven. Heerlijk rustig en leuk contact enkele vaste- en losse gasten.
Dag 22. Vrijdag 01 juli. Colijnsplaat - Colijnsplaat. 0 Km.
Vandaag het dorp Colijnsplaat weer eens bezocht. Daarbij hebben natuurlijk de visboer aan de haven en de bakker in de Voorstraat niet vergeten en tijdens de fietstocht gelijk enkele geocaches gedaan. De middag en avonduren werden gevuld met lezen en puzzelen, oftewel: gewoon met rust.
Dag 23. Zaterdag 02 juli. Colijnsplaat - Colijnsplaat. 0 Km.
Vandaag een heerlijke fietstocht met geocaches over Noord-Beveland gemaakt. Erg leuk was de geocache in/bij de molen Korenbloem in Kortgene. Op zaterdag is deze open voor publiek en we hebben hem dan ook goed kunnen bekijken. De vrijwilligers op de molen zijn bevlogen en vriendelijk mensen die graag meer vertellen.
Vervolgens dwars over het eiland weer naar het Nationaal park De Oosterschelde. Vandaar langs de waterlijn terug naar de camping gefietst. Ondertussen wel dankzij het laagtij de echte oesterbanken gezien! Ook hoe een meeuw een oester kraakt. Hadden we eens op televisie gezien, maar nu zagen we het in het echt. De vogel neemt de oester in de bek, vliegt naar een meter of 5 hoogte en laat het dan op de stenen vallen. Dat net zo vaak herhalen tot dat de schelp kapot is en smullen maar!
Dag 24. Zondag 03 juli. Colijnsplaat - Veenendaal. 153 Km.
Onze thuisreis. Op verzoek van Paul enkele dagen eerder dan ongeveer gepland was. De vakantiereis van 3261 kilometer had enkele kleinere gebreken aan het licht gebracht en deze wilde hij op het gemak herstellen. Vrijdag er na zou de camper namelijk aan zijn volgende reis beginnen.
Al met al hebben we een mooie vakantie gehad. Hoogtepunt was letterlijk en figuurlijk de dwergstaat Andorra.