Agustus 2009: De 5 landen en de vermaarde rivieren
Op 05 augustus vertrokken we vanuit onze woonplaats in de richting van het zuiden. We hadden ons voorgenomen een soort van 5 landentocht te maken. Naar later bleek zouden we ook uitgebreid enkele bekende Europese Rivieren gezien. Meermaals zelfs. Als je dacht de Moezel te hebben gehad kreeg je hem nog 5 maal! Zo ook de Sur, de Maas, de Rijn, de Donau, de Enz, de Neckar en natuurlijk als onderdeel van de Rijn de Bodensee. De landen op deze tocht waren Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk en Duitsland met een luchtje van Zwitserland.
Al heel snel hadden we in de gaten dat we lang niet alle camperplaatsen en campings aan konden doen die we uitgezocht hadden. Zo werden Ohe en Laak in Nederland en de Belgische Ardennen overgeslagen.
1e dag: Veenendaal - Reisdorf (L): 330 kilometer.
We zijn met een pauze bij Maastricht direct naar Reisdorf in Luxemburg gereden. Maar niet voordat we eerst bij het vermaarde centrum Massen in Weiswampach hadden gestopt. Een lekker broodje gegeten en tabak gekocht. Diesel tanken zouden we wel doen aan de andere kant van het Groothertogdom.
We werden op Camping De La Sur >>> vriendelijk in het Nederlands begroet met daarbij de woorden: zoek maar een leuk plekje op en vul daarna het formuliertje even in. Het mooie plekje werd door ons snel gevonden: direct aan de Sur bij een kleine stroomversnelling door de rotsen in de rivier. We zijn hier heerlijk bijgekomen van de reis en besloten om twee nachten te blijven.
Het dorpje zelf stelde niets voor. Er was een heel oud en klein kerkje te vinden en gelukkig vlakbij de camping een bakker die tevens enkele andere zaken verkocht.
2e dag: Reisdorf - Reisdorf (L): 0 kilometer.
Vandaag hebben we camper op de plaats laten staan en zijn met de bus naar Echternach gegaan. Een aanrader. Zowel het vervoer met de bus als de stad zelf. Een tochtje van 15 minuten en een bedrag van 1,50 euro per persoon brengt je direct bij de noordelijk toegang van de stad. Het was zeker 15 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren geweest maar de tijd lijkt er gewoon stil te staan. Het blijft gewoon genieten van de abdijtuinen, de basiliek en de oude binnenstad.
Het diner hebben we genomen in het restaurant van de camping. Dat wil zeggen op het wat armoedige terrasje. Goed was het wel. Zo ook de sanitaire voorzieningen.
Deze camping krijgt van ons wat ligging betreft een 8,5 en het totaal is een 7,5.
3e dag: Reisdorf (L) - Charmes (F): 209 kilometer.
De rit door Luxemburg was erg mooi, ondanks de hoge temperatuur van 30 graden. Net voor de grens met Frankrijk hebben we afgetankt om zo door te gaan naar de westelijke zijde van de Vogezen. Door de warmte zochten we in dit wat saaie stuk van Frankrijk een koel bos om pauze te houden. We vonden net onder Metz een afslag naar een bos en dat werd zeer verrassend.
Het bleek dat we bij één van de Franse verdedigingswerken uit Wereldoorlog I terecht waren gekomen. In het weekeinde worden daar rondleidingen gegeven die 2,5 uur duren en waarbij warme kleding is aanbevolen. Spontaan bood de slecht Engels sprekende beheerder ons deze rondleiding aan. Dat hebben we dus maar niet gedaan. Alhoewel ik de machtige 15 - en 10 centimeter kanonnen graag van binnen had gezien.
Na een broodje en wat te drinken hebben we wel nog even goed rondgekeken om vervolgens door te gaan naar Charmes.
De camperplaats Charmes >>> bleek een voltreffer. In 1995 was deze zelfs uitgeroepen tot Beste Camperplaats van Frankrijk. We kwamen direct aan de haven in het Canal des Voges te staan. Kanaal? Daar stroomt de Moezel toch? Inderdaad, maar die is niet bevaarbaar dus is er een kanaal gegraven. Deze rivier waren we tijdens de rit al diverse keren overgestoken. Nu stroomde hij op 100 meter afstand.
Het is aan te raden tijdig te arriveren. Ondanks de vele plaatsen staat hij vaak vol. Wij waren er om ongeveer 15.00 uur en konden toen nog een leuk plekje bemachtigen, op “schotter” wel te verstaan. Het is ook een plaats waar je veel Nederlanders tref. De havenmeester en zijn vrouw (beide Zwitsers) bleken ook nog eens vriendelijk mensen te zijn, net als de diverse buren die we hadden. De vrouw kwam in het begin van de avond de overnachting af rekenen.
Op de camperplaats is een sanitairgebouw dat van 20.00 tot 08.00 uur gesloten was. Ook het verzorgingsstation was goed geregeld. Wel vreemd dat je in dit milieubewuste gebied je chemisch toilet moest en mocht lozen bij het vuil water.
Milieu bewust? Ja zeker. Enkele Nederlanders kregen hooglopende ruzie met de havenmeester toen zij de voorkant van de camper gingen wassen met kraanwater. 1,5 meter verder kon je immers het water zo uit het kanaal halen!
Dag 4: Charmes - Charmes (F): 0 kilometer.
Nadat we op ongeveer 100 meter afstand verse broodjes hadden gekocht heerlijk ontbeten. We zijn deze dag Charmes eens wat beter gaan bekijken. Het blijkt een gewoon alledaags stadje te zijn. Niets bijzonders en daarvoor hoefde je dus niet te blijven. Maar de rust en de sfeer maakte veel goed.
We hebben nog een wandelingetje over de grote brug gemaakt, die over de camperplaats; het kanaal; een heel smal riviertje zonder naam maar met forel; de enorme Jeu de Boule baan; en de Moezel loopt.
Vanaf de brug zie je ook goed de camping (die tevens ook voor campers geschikt zou zijn) zien die op dat “eiland” tussen het Canal des Voges en de Moezel ligt.
Deze camperplaats krijgt van ons een 7. Niet slecht dus.
Dag 5: Charmes (F) - Riquewihr (F): 131 kilometer.
Deze rit bracht ons veel genoegen. Dwars door de Vogezen naar de Elzas met leuke bergen en stijgingspercentages tot 15%. We waren vroeg vertrokken en kwamen rond het middaguur in Riquewihr aan. Daar zouden camperplaatsen zijn, maar dat viel erg tegen. De beloofde plaats was een parkeerplaats waar geen camper op paste. Cijfer een 0 dus. Een andere parkeerplaats was eveneens geschikt voor campers en voor de bussen vol toeristen.
Daar hebben we geparkeerd om dit befaamde stadje (1000 inwoners en 1,5 miljoen toeristen per jaar) te bezoeken. Dat was zeker de moeite waard, echt mooi. Er is zelfs een kerstwinkel die het gehele jaar veel bezoekers trekt. Aan de buitenkant lijkt het erg klein maar binnen viel je van de ene verbazing in de andere. Compleet als kerstdorpje ingericht, maar wel was het verboden om daar te filmen of fotograferen. Ik heb het dus niet kunnen laten!
Na nog een ijsje te hebben gegeten zijn we enkele kilometers verder gereden naar Kayserberg. Daar is de camperplaats >>> ingericht op een grote parkeerplaats net buiten dit zeer fraaie stadje. Een goede camperplaats met alle voorzieningen tussen de wijngaarden. Hier zijn we één nacht gebleven maar niet na eerst ook dit stadje te hebben bekeken. De geboortestad van Albert Schweitzer.
Ook deze stad is een bezoek meer dan waard. Vele exposities, een glasblazerij, vele oude huizen, enkele musea (Albert Schweitzer museum o.a.) en natuurlijk ook veel horeca. Het riviertje dat dwars door de stad loopt heeft een aftakking onder de huizen door waarvan de glasblazerij dankbaar gebruikt maakt.
De camperplaats krijgt van ons een dikke 7.
Dag 6: Kayserberg (F) - Stockach (D): 170 kilometer.
Het was alweer een hele rit met prachtige uitzichten en leuke bergbeklimmingen. Natuurlijk weer de Rijn oversteken bij de grens Frankrijk - Duitsland.
De camperplaats bij de dealer Caramobil >>> was makkelijk te vinden. We zochten eerst een plaats op en vonden een leuke ruime plek aan de rand op gras, verhard met wat “schotter”. Na de rit door de bergen is het lekker rusten en dat hebben we de rest van de dag ook gedaan. Heerlijk gedoucht en in de camper gegeten. Wel waren we eerst nog naar het stadje gefietst om bij de slager, bakker en de Lidl wat inkopen te doen. We wilden graag de Chef (een soort BBQ) gebruiken maar het weer sloeg om. Regen en niet zo weinig ook. Dus in de keuken eten gemaakt. Het smaakte ook nog!
Dag 7: Stochach - Stockach: 0 kilometer.g 8: Stockach (D) - Pforzheim (D): 227 kilometer.
De volgende dag was het droog en lekker weer zelfs. Omdat de Bodensee maar ongeveer 5 kilometer ver was en de bergen goed te doen waren zijn we op de fiets gestapt en hebben een leuke tocht naar Ludwigshafen am Bodensee gedaan. Het klimmen viel erg mee en de afdaling was snel en langdurig. We beseften dat we ook weer terug zouden moeten fietsen maar de campingbeheerster had een andere terugweg geadviseerd die veel minder klimmen zou zijn.
Vanaf de haven van Ludwigshafen kregen we zuchtje Zwitserland mee. De Bodensee is immers de grens tussen Duitsland en Zwitserland. Als je hier ziet wat de Rijn voor een plas water kan zorgen! Prachtig gewoon. Het stadje op zich was niet veel bijzonders. Leuk was het politieke paneel dat de goede en vooral de verkeerde weg naar de hemel weergeeft. We hebben er heerlijk geluncht in het enige restaurant dat we tussen de middag konden vinden en open was.
Daarna terug naar de camper. We zagen het bordje met de plaatsnaam Espansingen, het dorpje waarlangs we terug moesten fietsen. Helaas hebben we niet echt goed opgelet, want het bleek een route dwars door het bos over de top van een berg te zijn. Het was gewoon niet te fietsen en veel muggen!! Je kon gewoon niet stil blijven staan om even uit te rusten want dan zat je helemaal onder deze insecten. Zelfs de biergistpillen hebben hier niet tegen geholpen met als resultaat dat we dagen lang jeuk hebben gehad.
Uiteindelijk terug op de camperplaats hebben we wat gedronken en vervolgens in het restaurant goed gegeten.
De camperplaats krijgt van ons een 8.
Dag 8: Stockach (D) - Pforzheim (D): 227 kilometer.
De planning was om in Hüfingen (D) te overnachten. Vooral vanwege het orchideeënbos dat daar zou zijn. Rita is gek op deze bloemen. Geen orchidee gezien. We vroegen aan een gemeentearbeider waar dit bos zou zijn, maar hij kon ons alleen vertellen dat we een bepaalde richting op moesten en er geen mogelijk tot parkeren of iets anders was. Daarmee viel het doel van deze plaats weg en zijn we doorgereden naar uiteindelijk Pforzheim. De camperplaats van Hüfingen was wel een goede plaats, daar niet van. Royale plaatsen met stroom.
In Pforzheim >>> bleek dat de Reisemobil Bordatlas gelijk had met de waarschuwing dat het daar schuin loopt. Zelfs de blokken onder de wielen waren niet voldoende om een beetje recht te komen staan. Toch zijn we gebleven simpel omdat we genoeg gereden hadden. Stroom van de betaalpaal, maar liefst 1 euro voor 2 uur ongeacht gebruik (het zou volgens het bord trouwens 1 euro per Kw/uur zijn).
Het Enzauenpark dat op enkele honderden meters ligt was een bezoekje wel waard. Aan de rivier Enz gelegen. Onderaan de parkeerplaats / camperplaats is wel een grote supermarkt waar ook verse broodjes te koop zijn.
We hadden prettige en gezellige buren die uit Kiel kwamen. Zij raden de Oostzee ten zeerste aan. Dat staat bij ons dus nog steeds op het verlanglijstje. ’s Morgens was er weer de regen. Best wel balen dus.
Deze camperplaats krijgt van ons een 3.
Dag 9: Pforzheim (D) - Spabrücken (D): 201 kilometer.
We hadden besloten een stuk noordelijker te gaan en een plaats met douche te zoeken. De Reisemobil Bordatlas vermelde camperplaatsen bij camping Am Weiβenfels >>> in Spabrücken. Dit ligt in de bergen tussen de Rijn en de Moezel. Onderweg daar naartoe kwamen we letterlijk voorbij de pechplaats van de zomervakantie Italië van 2008. Nu konden we vrolijk doorrijden.
Het bleek echter dat de coördinaten die de gids aangaf niet klopten. We kwamen ergens midden in niemandsland terecht. Dan het adres ingeven bij de TomTom. Helaas, hij kende de straat niet, wel de campingplaats maar daar zou geen weg naar toe zijn. Vervolgens toch naar Spabrücken gereden en gewoon de weg gevraagd. Dat kan nog steeds in deze tijd! Aangekomen bij de camping stond er slechts 1 camper op de camperplaats. Maar wel met 5 vijandige honden! En dan stonden we nog voor de slagboom! We hebben toen er voor gekozen om op de camping zelf te gaan staan. En dat bleek een hele goede keuze. Riante plaatsen op het gras.
Deze camping is uitermate geschikt voor de rustzoekers en wandelaars. Een weldadige rust. Naast de normale campingvoorzieningen was er verder alleen een restaurant. Voor kinderen dus veel minder aantrekkelijk en dat bleek een bewuste keuze van de eigenaar te zijn.
We kwamen er met mooi weer aan. Tot enkele uurtjes later de hemelpoorten zich weer opende. We hebben daardoor maar binnen gezeten. Het restaurant was om 18.00 uur open en we zijn daar gaan eten. Paul heeft het duurste gerecht van de kaart genomen en dat kostte welgeteld 8,50 euro. Een grillplatte met 4 soorten vlees, opgemaakt met tomaat en komkommer en afgemaakt met kruidenboter. Daarnaast prima gebakken knapperige frietjes. De Hawaiisnitzel ( 6,50 euro) van Rita zag er ook niet gek uit en was ook van goede kwaliteit. Hoe doen ze het??
Daarna weer binnenzitten en de verveling begon echt toe te slaan. We besloten daarom de volgende dag rechtstreeks naar huis te gaan. Nu hebben we nog een mooie reisherinnering en die willen we niet laten verpesten.
Dag 10: Spabrücken (D) - Veenendaal (NL): 364 kilometer.
Het eerste deel van de reis ging door de prachtige bergnatuur van Hunsrück om vervolgens via de autobanen naar Venlo te rijden en de laatste 100 kilometer af te leggen. Langs de autobahn zomaar een afrit gepakt en een dorpje met een supermarkt gezocht. Er moest natuurlijk nog wel wat goedkope drank worden ingeslagen.
Al met al hebben we een geslaagde reis gemaakt. De grote proef van de nieuwe buscamper was geslaagd. Geen moment heeft hij ons in de steek gelaten, ook niet als we in de tweede versnelling 15% omhoog gingen. In de haarspeldbochten moesten we soms zelfs naar de eerste versnelling terug. 1424 kilometer rijplezier.